Малы барның – ашы бар

Авылдашларына Зөл­фрид Зәкәрия улы гомерен терлек­челеккә багышлаган эшсөяр хез­мәткәр буларак яхшы таныш. Вакытында ул “Дружба” колхозында көтүче дә, ветеринар булып та эш­ләгән. Байтак еллар сарык фермасына җитәкчелек иткән. Ул елларда фермада өч мең башка якын сарык асрала. Хуҗа­лык меринос токымын үрчетү һәм сатуга лицензиясе булган республикада алдынгы хуҗа­лык­ларның берсе була.

- Бер кызыклы хәл истә калган. Тиз авырлык җыя торган токымлы сарыкның берсен үлчәп карарга булдык. Кемдер аны күтәреп карады, ләкин көче җитмәде, ә без аңардан ботканы аз ашаган­сың дип көлдек. Өстен алгач, аның йоны 20 килограммга кадәр җитте, ә сарыкның тере авырлыгы 120 килограмм тәшкил итүен күреп аптырашта калдык. Коллективтагы Флүзә һәм Рәйдә Абдиевалар, Рәсима Кәри­мова һәм башкалар тырышып эшләп, югары күрсәт­кечләргә иреш­теләр. Бәлки, шуның өчен дә 2007 елда терлекчелек буенча республика семинары бездә үткәрел­гәндер, - ди әңгәмә­дәшче.

Ферма бетерелгәннән соң, Зөлфрид Зәкәрия улы үзенең шәхси ярдәм­чел хуҗалыгын киңәй­тергә карар итә. Чөнки терлекчелектә аның тәҗрибәсе зур. Ул мөгезле эре һәм вак маллар, каз һәм үрдәкләр үрчетә башлый. Аңа гаи­ләсе зур ярдәм күрсәтә. Тумышы белән Авыр­газы районыннан булган булачак тормыш иптәше Зөлфия Рәшит кызы Талбазы икмәк пекарнясында эшлә­гән, ә Зөлфрид анда еш кына икмәк артыннан барган була. Яшьләр шунда таныша да инде. Гаилә корып яши башлыйлар. Ике бала тәрбияләп үстерәләр. Кызлары Фидалия Уфа шәһәренең медицина училищесында укый, яңарак армия хезмәтен­нән кайткан уллары Зөл­фир хуҗалыкта әтисенә ярдәм итә.

Абдиевлар әйтүенчә, авыл­­да елдан-ел мал саны ки­­ми. Алар моны авыл­даш­ларының читкә китеп эш­ләү­ләре, шул сәбәпле, йорт хуҗалыгын алып барырга вакытлары калмавы белән аңлат­тылар.

- Авылдагы кеше мал-туар, кош-корт асрап, зур бак­ча үстереп яшәргә тиеш тә бит, - ди Абдиевлар ачынып.